مقایسه اثر اکسی توسین با دوزهای درمانی کم و زیاد در اینداکشن زایمانی

  چکیده   زمینه و هدف : اینداکشن به معنای القای زایمان در مواردی که هنوز دردهای زایمانی وجود ندارد، می‌باشد. روشهای متعددی جهت اینداکشن وجود دارد ولی شایعترین و تا حدی ساده‌ترین روش که مورد استفاده قرار می‌گیرد، استفاده از اکسی‌توسین است. در آکادمیک‌ترین بیمارستانها تقریباً در 30-20% از زایمانها از اکسی‌توسین برای القای زایمان استفاده می‌شود. در کل دو رژیم درمانی اصلی اکسی‌توسین با دوز کم و دوز زیاد وجود دارد.   این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر روشهای درمانی اکسی‌توسین با دوزهای کم و زیاد در القای زایمانی زنان پرایمی گراوید با حاملگی گذشته از موعد انجام شد.   روش بررسی : این مطالعه از نوع مطالعات RCT بود. حجم نمونه شامل 60 نفر بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی و استفاده از تخصیص بلوک‌های تصادفی شده وارد مطالعه شدند. ضوابط ورود شامل زنان حامله پرایمی گراوید که تنها اندیکاسیون انجام القا در آنان، حاملگی گذشته از موعد بود که در دو گروه (30 n= ) رژیم القای با دوز زیاد و کم اکسی‌توسین جهت القای زایمان قرار گرفتند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از روش مشاهده و پرسش از بیماران و مراجعه به پرونده گردآوری گردید.   داده‌های بدست آمده پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS با استفاده از آزمونهای آماری ناپارامتریک X² و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و 05/0 ≥ p از نظر آماری معنی‌دار تلقی شد.   یافته‌ها : دو گروه مورد مطالعه از نظر سن بیماران، سن حاملگی و میزان دیلاتاسیون قبل از شروع القا تفاوت معنی‌داری نداشتند. میانگین مدت فاز فعال در گروه با دوز کم 29/249 دقیقه و در گروه با دوز زیاد 91/190 دقیقه بود (05/0 p> )، میانگین زمان بستری تا فول شدن سرویکس در گروه با دوز کم 47/512 دقیقه و در گروه با دوز زیاد 95/449 دقیقه بود (05/0 p> )، میانگین مدت زمان بستری تا زایمان در گروه با دوز کم 9/552 دقیقه و در گروه با دوز زیاد 16/512 دقیقه بود (05/0 p> ). عدم پاسخ به القا در دوز زیاد در 20% موارد و در گروه دوز کم در 3/33% موارد دیده شد (05/0 p> ). شایعترین علت سزارین در هر دو گروه عدم پاسخ به القا بود (1/46% در گروه دوز کم و 7/42% در گروه دوز زیاد). 2 مورد (7/6%) مرگ نوزاد در گروه با دوز کم دیده شد ولی در گروه دوز زیاد موردی مشاهده نشد.   نتیجه‌گیری : با توجه به نتایج مطالعه حاضر روش تجویز اکسی‌توسین با دوز زیاد می‌تواند باعث کوتاه شدن مدت زایمان و مدت فاز فعال و کاهش میزان سزارین شود بدون آنکه اثرات مضر بر نوزاد داشته باشد اما باعث افزایش میزان هایپراستیمولاسیون می‌گردد، لذا انجام مطالعات تکمیلی جهت تایید این امر توصیه می‌گردد.